Jaren geleden heeft mijn vader Ech Wel zich stellig voorgenomen al het werelderfgoed van Unesco te bezoeken; een queeste die hem sindsdien zodanig in beslag neemt dat hij nauwelijks nog tijd heeft voor mij of mijn moeder Ech Nie. Wij zijn daarom vastbesloten hem bij het voltooien van zijn levensdoel zoveel mogelijk te dwarsbomen...
Lees verder
Als ik mijn ogen toedoe
ben ik in Honoloeloe
- J. A. Deelder
“Waarheen leidt de weg?”, vroeg Mieke Telkamp zich af. Een vraag die ons vroeger ook regelmatig bezig hield. Wat is de zin van het leven? Waarom zijn wij hier? En wat willen we bereiken? Levensvragen waarop eigenlijk iedereen wel een antwoord zoekt.
Lees verder
Lees verderAlles verandert, niets gaat verloren. De ziel waart rond, gaat van hier naar daar, van daar naar hier, en vestigt zich in alle soorten wezens; zij gaat van dieren over in mensenlichamen, van ons weer terug in dieren, en nooit vergaat zij. Zoals de soepele was nieuwe vormen aanneemt en niet blijft zoals hij was, niet dezelfde gestalte behoudt, en toch hetzelfde blijft, zo zeg ik, is ook de ziel steeds dezelfde, maar ze verhuist steeds in nieuwe gestalten.
Ovidius – Metamorfosen
Komend vanuit de parkeergarage onder het plein zie ik hem meteen, El Pilar, dé kathedraal van Zaragoza. Volgens de overlevering verscheen hier, in 40 na Christus, de Heilige Maagd Maria. “Staande op een marmeren pilaar maande zij de beschermheer van Spanje, Sint Jacob, om voor haar een heiligdom op te richten.”
“Waarom papa?”
Lees verder
In kleermakerszit buiten, voor m’n tipi, rook ik mijn pijp, UGH e UGH, en onmiddellijk merk ik op dat de geest sterk is vandaag. Ik treed in contact met de spirituele wereld en voel zijn kracht tot in het diepst van mijn wezen doordringen. Een visioen vertelt me dat een aanzienlijke kudde zich in de directe nabijheid van het kamp bevindt. “Gaan we papa?”, vraagt Kleine Fonkelende Ster Ech Leuk. “Geduld mijn kind”, antwoord ik, “eerst moet er nog geofferd worden aan de Grote Schepper, de zon.”
Lees verder
In tijden van waanzin, zoekt men bezinning. Zo ook wij. Het is nog maar een maand geleden dat een IS-terrorist op de boulevard van Nice tientallen mensen doodreed en Frankrijk in shock achterliet. Ondertussen is de noodtoestand afgekondigd, patrouilleren leger en politie opzichtig op straat en ontsteken wij, ter nagedachtenis aan die vreselijke quatorze juillet, in de Cathédrale de Saint-André van Bordeaux een kaarsje voor de slachtoffers. Wat bezielt een mens om met een 19 ton zware truck in te rijden op een feestvierende menigte? Hoe gek moet je dan zijn? Welk doel heb je dan voor ogen?
Lees verder
Waarheen leidt de weg?, schreef ik op 11 augustus 2016, de eerste digitale regel van dit blog. Ik vervolgde mijn stukje met nog wat andere levensvragen: Wat is de zin van het leven? Waarom zijn wij hier? En wat willen we bereiken? Vragen die voor mij anno 2025 actueler zijn dan ooit. Want wat in 2010 begon op een niet zo zomerse dag in Plitvice sterft nu een stille dood in ons geliefde Rotterdam. Onze queeste is niet meer. Ech Nie heeft er definitief de brui aan gegeven.
Lees verder